Ds. Wiebke Heeren: de kerk is gebouwd op vertrouwen
20 dec 2022 Ds. Wiebke Heeren: de kerk is gebouwd op vertrouwen ENSCHEDE/USSELO - Eigenlijk wilde Wiebke Heeren helemaal niet naar Twente, verknocht als ze was geraakt aan het hoge noorden. Totdat een groepje tukkers haar kwam opzoeken. „Dat contact was zó fijn. Toen dacht ik: in Twente? Dat moet toch lukken.” Wiebke Heeren (62) groeide op in het Duitse Lüneburg, maar is al dertig jaar werkzaam in Noord-Nederland. Daar werd ze in 1998 bevestigd als predikant. Sinds kort is ze verbonden met de protestantse gemeenten van Haaksbergen-Buurse én Usselo. Haar intrededienst was spannend, bekent ze. Want haar zorgvuldig voorbereide verkondiging en haar toga had ze in Friesland laten liggen. Ze lacht. „Dan maar uit mijn hoofd, maar gelukkig ging het goed. Het was een heel warm welkom. Voor mijn gevoel zal het hier wel klikken.”
InteractiefZe stond open voor een nieuwe beroeping, maar na drie decennia in het noorden was afdalen richting Twente ondenkbaar. De beroepingscommissie Haaksbergen-Usselo zocht haar echter op in Trynwâlden. Als voorganger was ze door de commissie gespot op internet. Dat ze graag verbinding legt met de actualiteit, het dagelijks leven, sprak kennelijk aan. Net als haar interactieve versie van de verkondiging. „In Friesland was het al ingeburgerd dat de mensen die voor me zitten in de kerk ook wat mogen zeggen. O, ik zal niemand voor het blok zetten, maar in het moment vooraf betrek ik de gemeente wel bij de verkondiging, vraag ik om een reactie. Dat zet mensen aan het denken. Zélf nadenken, een mening vormen, dat vind ik waardevol.” Voorjaar Toch naar Twente dus? „Ja, het contact met de beroepingscommissie was zó fijn. Ook wat beide gemeenten willen sprak me aan”, legt ze uit. „En toen dacht ik: in Twente? Dat moet toch lukken.” Ze is nét geland in de Usseler pastorie. Het staat er vol met verhuisdozen. „Het is best wennen aan het huis en de omgeving. In Friesland had ik een weids uitzicht over de graslanden. Hier zie ik bomen, gebouwen, verkeer. Het voorjaar, als alles weer uitloopt, lijkt me mooi om het Twentse landschap te ontdekken.” In Friesland had ik een weids uitzicht. Hier zie ik bomen, gebouwen, verkeer Dominee Wiebke Heeren moet even wennen aan Usselo Prettig teken Het aantal mensen in wiens leven de kerk een rol van betekenis speelt, daalt gestaag. „Een verdrietige constatering. Toch zoeken mensen wel iets, iets anders dan de kerk. ‘De kerk is ouderwets’, hoor je vaak. Ik denk dat dit niet waar is, het berust op vooroordelen. In het diepst van hun hart willen mensen vertrouwen, zorgzaamheid, barmhartigheid. Dáár gaat het om. Ik wil er zijn voor iedereen, ook voor mensen van buiten de kerk.” Ze wijst op recent sociologisch onderzoek. „Naar verwachting blijft 10 procent van de gelovigen betrokken bij de kerk. En zal de gemeente minder krimpen dan gedacht. Dat vind ik een prettig teken.” Vertrouwen Wat haar raakt is het oecumenische Coventry-gebed, elke vrijdag om 12.00 uur zolang er oorlog is in Oekraïne. „Dit maakt ons ervan bewust dat we heel erg moeten nadenken over hoe we vrede bevorderen en niet aanmoedigen tot meer strijd. Belangrijk is ook na te denken over hoe we mensen tot hun recht kunnen laten komen, zodat ze ontdekken wie zij zijn. En hoe we tot compromissen komen om mensen hun eigen leven te laten leven.” „Eerst settelen nu. En de mensen leren kennen. Want als je de verkondiging voorbereidt, zul je moeten weten wie er voor je zitten. Tevreden ben ik als ik in de verkondiging een toon vindt die aanspreekt. En als mensen met me willen delen wat ze géén ander toevertrouwen. Want de kerk is gebouwd op vertrouwen.” | ||
terug | ||