Rond 1700 woonde op huize "De Ruischenborg" aan de Ruisschenborg op de hoek van de Enschedesestraat een welgestelde houthandelaar, Jan van der Sluis, afkomstig van "de Oude Sluis" onder Diepenheim. Hij had een dochter en twee zoons, die beiden ongetrouwd bleven. Zoon Anthony bleef wonen in het ouderlijke huis. De tweede zoon heette Joan en was richter te Haaksbergen. Hij liet in 1720 het Richtershuis bouwen. De familierelaties lieten veel te wensen over. Volgens de overlevering kwam richter Joan Jansen van der Sluis om het leven toen hij in 1738 naar het klokluiden stond te kijken (toen nog van de Pancratiuskerk aan de Markt). Hij werd door een klokkentouw gegrepen waardoor hij zijn nek brak. Bij zijn begrafenis stond zijn zuster Hendrica voor haar huis aan de Markt in een rood feestgewaad. Maar haar blijdschap was maar van korte duur toen bleek dat haar broer de richter in zijn testament noch zijn broer noch zijn zuster iets had nagelaten. Tot universeel erfgenaam waren benoemd "de diaconie en Ledematen van de Gereformeerde Gemeente en de Armen van Haaksbergen". Zij erfden een enorm vermogen. Nu nog kan de Diaconie met de opbrengsten uit dit vermogen haar taak binnen onze gemeente vervullen. Eén van de vaste goederen uit de nalatenschap van Joan Jansen van der Sluis was zijn woonhuis, het huidige Richtershuis. Bij de grote dorpsbrand in 1851 is de bovenverdieping totaal afgebrand en niet weer opgebouwd. Ook niet toen in 1967 het pand geheel werd gerestaureerd en geschikt gemaakt voor het huidige gebruik.
Boven de hoofdingang ziet u de oorspronkelijke versiering, met o.a. het wapen van de familie Van der Sluis en het jaartal MDCCXX (1720). Dat wapen vindt u ook boven de zij-ingang, aan de kerkzijde. De omlijsting van deze deur is afkomstig van het huis "De Stoepe", dat eerder genoemde Hendrica van der Sluis had laten bouwen. Dit huis werd in 1825 afgebroken en de deuromlijsting verhuisde naar Eibergen. Na ruim 100 jaar gebruikt te zijn in het "dokter Ellerbeckhuis", kwam deze omlijsting weer terug in Haaksbergen en werd in 1967 bij de renovatie gebruikt om deze zijgevel te verfraaien. Zo leverde Hendrica van der Sluis toch ongewild een bijdrage aan het huis van haar broer.